Deklaracja Wspólnoty Modlitewnej "ADONAI"
przyjęta dnia 22 października 1999 roku
edycja 6 z dnia 09 września 2005
Warszawa, Freta - Kościół św. Jacka - OO. Dominikanie
Spis treści
I. Cel i miejsce spotkań >>
II. Charakter Wspólnoty i jej duchowość >>
III. Ustrój Wspólnoty >>
IV. Zgromadzenia i formacja Wspólnoty >>
I. Cel i miejsce spotkań
-
Adonai
jest modlitewną wspólnotą laikatu. Jej celem jest posługa modlitewna i
pogłębianie wiary w Jezusa Chrystusa dla zbawienia wszystkich wierzących.
-
Przychodząc
do Wspólnoty, chcemy pójść za Chrystusem i szukać Królestwa Bożego. Powierzamy
się Bogu, aby On umacniał nas do dawania świadectwa i w ten sposób
wykorzystywał w swoich planach zbawczych wobec środowisk, w których przebywamy.
-
Wspólnota
istnieje przy klasztorze OO. Dominikanów przy ul. Freta 10 w Warszawie. Stałym
miejscem zgromadzeń jest Kaplica Świętych Dominikańskich.
II. Charakter Wspólnoty i jej duchowość
-
Wspólnota
Adonai
jest częścią wspólnoty wiernych w Kościele Rzymskokatolickim. Poprzez
przywiązanie do Zakonu Dominikanów pragniemy włączać się w działania Zakonu,
współpracując z nim dla zbawienia dusz. Jako wspólnota wywodząca się z ruchu
Odnowy w Duchu Świętym, chcemy zachować charyzmatyczny charakter.
-
Na
wzór Apostołów, którzy otrzymali moc Ducha dla głoszenia Chrystusa, prosimy
Boga, aby Duch Święty, umacniał nas, prowadził i jednoczył. Posłuszni Bożemu
Duchowi, mając udział w miłości Chrystusa, budujemy najpierw Kościół Boży w nas
samych i w naszych rodzinach, aby nasz udział we Wspólnocie był pełniejszy.
-
Świadomi
Bożego prowadzenia, prosimy Ducha Świętego, by nas oświecał i pobudzał do
pełniejszego oddania się Jezusowi. Jesteśmy gotowi przyjmować wszystkie dary i
charyzmaty Ducha Świętego, uczyć się korzystania z nich, rozeznawać je oraz
posługiwać nimi dla budowania naszej Wspólnoty oraz całego Kościoła (por. 1 Kor
12 - 14).
-
Głównym
źródłem rozwoju Wspólnoty Adonai jest wspólnie sprawowana
Eucharystia i wspólna adoracja Najświętszego Sakramentu. Przykładamy wielką
wagę do modlitwy liturgicznej Kościoła i staramy się korzystać z jej bogactwa w
łączności z całą wspólnotą Ludu Bożego. W duchu Pięćdziesiątnicy podejmujemy
modlitwę spontaniczną; prowadzeni przez Ducha Świętego wielbimy Boga tak, jak
czynili to chrześcijanie w początkach istnienia Kościoła Chrystusowego (por. 1
Kor 14).
-
Dążymy
do tego, by w życiu każdego z nas był czas na codzienną, przynajmniej
półgodzinną indywidualną modlitwę. Pielęgnujemy nabożeństwo do Bogarodzicy
Dziewicy przez odmawianie różańca, który włącza nas w kontemplację tajemnicy
Zbawienia. Chcemy wprowadzać w nasze życie, wzorem św. Dominika, modlitwę
nieustającą.
-
Ogarniamy
stałą modlitwą wszystkich, którzy kiedykolwiek uczestniczyli w naszych spotkaniach.
Zachowujemy też w pamięci zmarłych członków Wspólnoty.
-
Dążymy
do tego, by regularnie przystępować do sakramentu pojednania. Osoby, które
odnajdują w sobie głębsze natchnienia i charyzmaty Ducha Świętego, starają
się o stałego spowiednika.
-
Świadomi
współodpowiedzialności za Wspólnotę, chętnie podejmujemy służbę wobec sióstr i
braci. Służąc sobie nawzajem, doskonalimy się w pokorze i miłości bliźniego. Na
wzór św. Dominika otaczamy szczególną opieką tych spośród nas, którzy są
złamani chorobą, szczególnie udręczeni i ubodzy.
III. Ustrój Wspólnoty
-
Wspólnota
szanuje wolność sióstr i braci w ich zaangażowaniu w wierze. Wspólnota jest
otwarta dla każdego, kto do niej przychodzi.
-
Otwartość
Wspólnoty decyduje o jej ustroju, który daje możliwość podejmowania rozmaitych
posług oraz gwarantuje powszechny udział członków Wspólnoty w zarządzaniu jej
działaniami.
-
Wspólnotą
Adonai zarządza
wybierane na roczną kadencję grono odpowiedzialnych. Na czele zarządu i całej
Wspólnoty stoi Ojciec - opiekun Wspólnoty, wyznaczony przez Przeora klasztoru
Dominikanów. Sprawowanie funkcji odpowiedzialnych jest służbą wobec Wspólnoty i
darem dla wszystkich jej członków.
-
Co roku, po Mszy świętej w intencji wyboru odpowiedzialnych, następuje wybór
grona dziesięciorga odpowiedzialnych Wspólnoty. Wyboru dokonuje Ojciec opiekun
po zapoznaniu się z opinią Wspólnoty, wyrażoną przez głosowanie doradcze
wszystkich uprawnionych jej członków. Prawo do głosowania mają osoby, które
uczestniczą w spotkaniach regularnie przynajmniej od pół roku. Każdy uprawniony
wypisuje na kartce nazwiska siedmiu osób, które, jego zdaniem, powinny znaleźć
się w gronie odpowiedzialnych, wskazując kolejno kandydatów na następujące
stanowiska: lidera wspólnoty, animatora modlitwy i dwóch jego zastępców oraz
pozostałych członków grupy odpowiedzialnych. Grupa odpowiedzialnych wraz z
Ojcem wybiera ze swego grona osoby pełniące pozostałe posługi we Wspólnocie.
Odpowiedzialni mogą również, stosownie do istniejących potrzeb, wybierać do
pełnienia specjalnych funkcji osoby spoza swojego grona.
-
Pozostawiamy
wszystkim siostrom i braciom stosowną miarę samodzielności i odpowiedzialności
w pełnieniu ich ról we Wspólnocie.
-
Szukając
woli Bożej i dobra Wspólnoty, Ojciec opiekun i odpowiedzialni działają w
duchu miłości i służby. Siostry i bracia odpowiadają im w duchu wiary i
umiłowania Bożej woli i przyjmując współodpowiedzialność za Wspólnotę,
spełniają swoje zadania.
-
Wsłuchując
się w głos Ducha Świętego, który kieruje kościołem, ojciec opiekun i
odpowiedzialni zwracają szczególną uwagę na talenty, dary i charyzmaty
poszczególnych osób, rozeznając to, co według potrzeb danego czasu Duch Święty
wzbudza we Wspólnocie. Odpowiedzialni wysłuchują głosów płynących ze Wspólnoty
i zasięgają rady jej członków, zachowują jednak przywilej podejmowania
najważniejszych decyzji.
IV. Zgromadzenia i formacja Wspólnoty
-
Spotkania Wspólnoty odbywają się w piątki i środy. Spotkania piątkowe rozpoczyna
Msza święta, po której następuje część zgodna z formacją danego
okresu. W środy po Mszy świętej, na którą zapraszamy wszystkich członków grup
i wspólnot gromadzących się przy tutejszym klasztorze, następuje wystawienie Najświętszego
Sakramentu i adoracja w ciszy, zakończona modlitwą uwielbienia.
Wspólnota posługuje też modlitwą wstawienniczą.
-
Na formację Wspólnoty składają się:
- Liturgia Eucharystyczna rozpoczynająca wszystkie środowe i piątkowe
spotkania Wspólnoty;
- Słowo Boże głoszone przez duszpasterza podczas liturgii;
- cykl konferencji;
- rekolekcje i dni skupienia Wspólnoty;
- wypełnianie zaleceń Deklaracji, dających podstawy do
pogłębiania życia wewnętrznego;
- indywidualna lektura i studium Pisma Świętego;
- pogłębianie wiedzy religijnej.
-
Tworzenie programu formacji.
Program
formacji Wspólnoty powinien być przedstawiony przez grupę odpowiedzialnych w
ciągu dwóch miesięcy od chwili jej wyboru. Program powinien być przygotowany
przynajmniej na czas 12 miesięcy. Zakres programu formacji powinien obejmować:
- ogólną tematykę konferencji piątkowych;
- tematykę cyklów kazań podczas liturgii;
- ewentualnie dodatkowe formy działania.
Tematyka rekolekcji może, ale nie musi być związana
z programem formacji. Program formacji może być modyfikowany w ciągu roku
w miarę potrzeb. Program ten powinien wskazywać długoterminowe cele
ewangelizacyjne lub liturgiczne Wspólnoty.
-
Wspólnota podejmuje ewangelizację i
posługę modlitewną, prowadzi także zorganizowaną działalność charytatywną.