WSPÓLNOTA ŚWIECKICH      PRZY KLASZTORZE O.O. DOMINIKANÓW UL. FRETA 10


 

Deklaracja Wspólnoty Modlitewnej "ADONAI" przyjęta dnia 22 października 1999 roku edycja 7 z dnia 18 stycznia 2011 Warszawa, Freta - Kościół św. Jacka - OO. Dominikanie

Spis treści

  1. Cel i miejsce spotkań
  2. Charakter Wspólnoty i jej duchowość
  3. Ustrój Wspólnoty
  4. Zgromadzenia i formacja Wspólnoty

  1. Cel i miejsce spotkań
    1. Adonai jest modlitewną wspólnotą laikatu. Jej celem jest posługa modlitewna i pogłębianie wiary w Jezusa Chrystusa dla zbawienia wszystkich wierzących.
    2. Przychodząc do Wspólnoty, chcemy pójść za Chrystusem i szukać Królestwa Bożego. Powierzamy się Bogu, aby On umacniał nas do dawania świadectwa i w ten sposób wykorzystywał w swoich planach zbawczych wobec środowisk, w których przebywamy.
    3. Wspólnota istnieje przy klasztorze OO. Dominikanów przy ul. Freta 10 w Warszawie. Stałym miejscem zgromadzeń jest Kaplica Świętych Dominikańskich.
  2. Charakter Wspólnoty i jej duchowość
    1. Wspólnota Adonai jest częścią wspólnoty wiernych w Kościele Rzymskokatolickim. Poprzez przywiązanie do Zakonu Dominikanów pragniemy włączać się w działania Zakonu, współpracując z nim dla zbawienia dusz. Jako wspólnota wywodząca się z ruchu Odnowy w Duchu Świętym, chcemy zachować charyzmatyczny charakter.
    2. Na wzór Apostołów, którzy otrzymali moc Ducha dla głoszenia Chrystusa, prosimy Boga, aby Duch Święty, umacniał nas, prowadził i jednoczył. Posłuszni Bożemu Duchowi, mając udział w miłości Chrystusa, budujemy najpierw Kościół Boży w nas samych i w naszych rodzinach, aby nasz udział we Wspólnocie był pełniejszy.
    3. Świadomi Bożego prowadzenia, prosimy Ducha Świętego, by nas oświecał i pobudzał do pełniejszego oddania się Jezusowi. Jesteśmy gotowi przyjmować wszystkie dary i charyzmaty Ducha Świętego, uczyć się korzystania z nich, rozeznawać je oraz posługiwać nimi dla budowania naszej Wspólnoty oraz całego Kościoła (por. 1 Kor 12 - 14).
    4. Głównym źródłem rozwoju Wspólnoty Adonai jest wspólnie sprawowana Eucharystia i wspólna adoracja Najświętszego Sakramentu. Przykładamy wielką wagę do modlitwy liturgicznej Kościoła i staramy się korzystać z jej bogactwa w łączności z całą wspólnotą Ludu Bożego. W duchu Pięćdziesiątnicy podejmujemy modlitwę spontaniczną; prowadzeni przez Ducha Świętego wielbimy Boga tak, jak czynili to chrześcijanie w początkach istnienia Kościoła Chrystusowego (por. 1 Kor 14).
    5. Dążymy do tego, by w życiu każdego z nas był czas na codzienną, przynajmniej półgodzinną indywidualną modlitwę. Pielęgnujemy nabożeństwo do Bogarodzicy Dziewicy przez odmawianie różańca, który włącza nas w kontemplację tajemnicy Zbawienia. Chcemy wprowadzać w nasze życie, wzorem św. Dominika, modlitwę nieustającą.
    6. Ogarniamy stałą modlitwą wszystkich, którzy kiedykolwiek uczestniczyli w naszych spotkaniach. Zachowujemy też w pamięci zmarłych członków Wspólnoty.
    7. Dążymy do tego, by regularnie przystępować do sakramentu pojednania. Osoby, które odnajdują w sobie głębsze natchnienia i charyzmaty Ducha Świętego, starają się o stałego spowiednika.
    8. Świadomi współodpowiedzialności za Wspólnotę, chętnie podejmujemy służbę wobec sióstr i braci. Służąc sobie nawzajem, doskonalimy się w pokorze i miłości bliźniego. Na wzór św. Dominika otaczamy szczególną opieką tych spośród nas, którzy są złamani chorobą, szczególnie udręczeni i ubodzy.
  3. Ustrój Wspólnoty
    1. Wspólnota szanuje wolność sióstr i braci w ich zaangażowaniu w wierze. Wspólnota jest otwarta dla każdego, kto do niej przychodzi.
    2. Otwartość Wspólnoty decyduje o jej ustroju, który daje możliwość podejmowania rozmaitych posług oraz gwarantuje powszechny udział członków Wspólnoty w zarządzaniu jej działaniami.
    3. Wspólnotą Adonai zarządza wybierane na roczną kadencję grono odpowiedzialnych. Na czele zarządu i całej Wspólnoty stoi Ojciec - opiekun Wspólnoty, wyznaczony przez Przeora klasztoru Dominikanów. Sprawowanie funkcji odpowiedzialnych jest służbą wobec Wspólnoty i darem dla wszystkich jej członków.
    4. Co roku, po Mszy świętej w intencji wyboru odpowiedzialnych, następuje wybór grona dziesięciorga odpowiedzialnych Wspólnoty. Wyboru dokonuje Ojciec opiekun po zapoznaniu się z opinią Wspólnoty, wyrażoną przez głosowanie doradcze wszystkich uprawnionych jej członków. Prawo do głosowania mają osoby, które uczestniczą w spotkaniach regularnie przynajmniej od pół roku. Każdy uprawniony wypisuje na kartce nazwiska siedmiu osób, które, jego zdaniem, powinny znaleźć się w gronie odpowiedzialnych, wskazując kolejno kandydatów na następujące stanowiska: lidera wspólnoty, animatora modlitwy i dwóch jego zastępców oraz pozostałych członków grupy odpowiedzialnych. Grupa odpowiedzialnych wraz z Ojcem wybiera ze swego grona osoby pełniące pozostałe posługi we Wspólnocie. Odpowiedzialni mogą również, stosownie do istniejących potrzeb, wybierać do pełnienia specjalnych funkcji osoby spoza swojego grona.
    5. Pozostawiamy wszystkim siostrom i braciom stosowną miarę samodzielności i odpowiedzialności w pełnieniu ich ról we Wspólnocie.
    6. Szukając woli Bożej i dobra Wspólnoty, Ojciec opiekun i odpowiedzialni działają w duchu miłości i służby. Siostry i bracia odpowiadają im w duchu wiary i umiłowania Bożej woli i przyjmując współodpowiedzialność za Wspólnotę, spełniają swoje zadania.
    7. Wsłuchując się w głos Ducha Świętego, który kieruje kościołem, ojciec opiekun i odpowiedzialni zwracają szczególną uwagę na talenty, dary i charyzmaty poszczególnych osób, rozeznając to, co według potrzeb danego czasu Duch Święty wzbudza we Wspólnocie. Odpowiedzialni wysłuchują głosów płynących ze Wspólnoty i zasięgają rady jej członków, zachowują jednak przywilej podejmowania najważniejszych decyzji.
  4. Zgromadzenia i formacja Wspólnoty
    1. Spotkania Wspólnoty odbywają się w piątki. Spotkania piątkowe rozpoczyna Msza święta, po której następuje część zgodna z formacją danego okresu. Wspólnota posługuje też modlitwą wstawienniczą.
    2. Na formację Wspólnoty składają się:
      • Liturgia Eucharystyczna rozpoczynająca wszystkie piątkowe spotkania Wspólnoty;
      • Słowo Boże głoszone przez duszpasterza podczas liturgii;
      • cykl konferencji;
      • rekolekcje i dni skupienia Wspólnoty;
      • wypełnianie zaleceń Deklaracji, dających podstawy do pogłębiania życia wewnętrznego;
      • indywidualna lektura i studium Pisma Świętego;
      • pogłębianie wiedzy religijnej.
    3. Tworzenie programu formacji.
      Program formacji Wspólnoty powinien być przedstawiony przez grupę odpowiedzialnych w ciągu dwóch miesięcy od chwili jej wyboru. Program powinien być przygotowany przynajmniej na czas 12 miesięcy. Zakres programu formacji powinien obejmować:
      • ogólną tematykę konferencji piątkowych;
      • tematykę cyklów kazań podczas liturgii;
      • ewentualnie dodatkowe formy działania.
    4. Tematyka rekolekcji może, ale nie musi być związana z programem formacji. Program formacji może być modyfikowany w ciągu roku w miarę potrzeb. Program ten powinien wskazywać długoterminowe cele ewangelizacyjne lub liturgiczne Wspólnoty.
    5. Wspólnota podejmuje ewangelizację i posługę modlitewną, prowadzi także zorganizowaną działalność charytatywną.